Poniedziałek – 06.05.13

Charakterystycznym zwyczajem, który występuje w zasadzie w całym Maroku było podawanie herbaty (miętowej) w małych metalowych czajniczkach. Postanowiłem kupić taki czajniczek na pamiątkę. Ponieważ do wylotu mamy jeszcze kilka godzin, idę z Ewą na poszukiwanie czajniczka :-):

W drodze po czajniczek. Marrakesz. Maroko.

Ale nie jest to takie proste – a to zbyt nowy (chciałbym taki używany, z tradycjami), a to zbyt zniszczony, a to zbyt drogi. Uff – ciężka sprawa. Ale – w końcu gdzieś w jakimś zaułku – jest! Cena mi odpowiada, ale trzeba się potargować :-). My podajemy swoją cenę, Pan swoją – i tak ze trzy razy. W końcu podajemy sobie dłonie, interes ubity :-). A oto i mój czajniczek:

Tradycyjny marokański czajniczek do parzenia herbaty.

Bez dirhamów (podobno nie wolno wywozić ich z Maroka), ale z czajniczkiem pod pachą wracamy do hotelu. Teraz już tylko dopinamy bagaże i czekamy na transport.

Safari dzień ostatni – powrót

Plan podróży powrotnej jest następujący:
1. Koło 14 jedziemy busem na lotnisko.
2. 15.15 rozpoczynamy odprawę.
3. 17.15 powinniśmy wystartować z lotniska w Marrakeszu.
4. 22.40 powinniśmy wylądować w Berlinie.
5. 23.50 mamy busa powrotnego z Berlina do Koszalina.
6. Około szóstej rano we wtorek kończymy naszą przygodę z Marokiem.

Plan ten udało się zrealizować w stu procentach, bez żadnych niespodzianek. W samolocie miałem miejsce przy oknie, udało się więc zrobić kilka zdjęć:

W drodze z Maroka do Polski.

ale najpierw były chmury, a potem dość szybko słońce zaszło i pozostałą podróż w zasadzie przedrzemałem :-). Jednak zmęczenie tak intensywną wyprawą było dość duże.

Po powrocie pozostał mi do zrobienia ostatni obowiązek, tj. dokończenie tego dziennika podróży. W porównaniu do poprzednich wypraw, ten dziennik zawiera dużo zdjęć panoramicznych. No bo jak inaczej sfotografować góry? A to z kolei spowodowało potrzebę obróbki zdjęć, stąd i m.in. opóźnienia we wstawianiu zdjęć na bieżąco. Ale – choć z opóźnieniem – jest :-).

Dziękuję wszystkim uczestnikom wyprawy za wspólnie spędzony czas, mam nadzieję że Wasze odczucia są podobne do moich, tzn. warto było!

Dziękuję również firmom, które brały udział w organizacji tej wyprawy (szczególnie Pani Paulinie za cierpliwość w odpowiadaniu na moje pytania). Mi się bardzo podobało :-).

Zapraszam też już teraz do śledzenia kolejnych naszych zmagań – tym razem w Indiach i Nepalu :-).

Stefan Nawrocki

Komentarze: skomentuj tę stronę