Niedziela – 28.04.13

Rano – o 6.30 – wyszliśmy w góry. Widoki piękne, ale słońca brak. Obejrzeliśmy wodospady Ouzoud z szerszej perspektywy:

Okolice wodospadów Ouzoud. Maroko.

po czym wróciliśmy do hotelu.

O 8.30 spotykamy się na śniadaniu. Wszyscy zdrowi i uśmiechnięci :-). Śniadanie bardzo dobre: bułeczki, masełko, miód i dżem. Wszystko bardzo słodkie.

Po śniadaniu ruszamy w drogę. Pogoda taka sobie. Trochę pada, trochę mży. Do przejechania mamy ponad 230 km – spod wodospadów Ouzoud do miejscowości Imilchil:

Odcinek: Wodospady Ouzoud – Imilchil.

Niezmiernie urozmaicona trasa powodowała, że co chwilę prosiliśmy Raszida (naszego kierowcę), aby zatrzymywał się i pozwolił nam zrobić zdjęcia. Jak już wspomniałem – pogoda nas dziś nie rozpieszczała. Ale nie było wyjścia. W deszczu, we mgle – my i tak robiliśmy swoje :-). Koło godziny dwunastej zatrzymujemy się, by sfotografować Bin el-Ouidane. To sztuczne jezioro utworzone na rzece El Abid. To najgorszy moment naszej wyprawy, jeśli chodzi o pogodę. Delikatna niebieska mgiełka pokrywa jezioro, mżawka rozmydla obraz:

Dalej jest już tylko lepiej. Po kilkunastu minutach koroną zapory przejeżdżamy na drugi brzeg zalewu. Pogoda zaczyna nam sprzyjać. Delikatne promienie słońca uwypuklają zielony kolor wody:

Wjeżdżamy w góry. Krętymi serpentynami pniemy się coraz wyżej i wyżej:

Droga do Imilchil. Maroko.

Czasem jedziemy wręcz w chmurach:

Chmury w drodze do Imilchil. Maroko.

a czasem słońce przebija się i można ustrzelić jakiś ciekawy widoczek:

Z trasy do Imilchil. Atlas. Maroko.

Kilka kilometrów przed Imilchil zatrzymujemy się po raz ostatni, by sfotografować jezioro Tislit:

Około godziny osiemnastej trzydzieści wjeżdżamy do Imilchil:

Wjazd do Imilchil. Atlas. Maroko.

Safari dzień drugi – Imilchil

Imilchil leży w dolinie na wysokości ponad 2100 metrów i liczy niecałe 2 tys. mieszkańców. Jesteśmy zakwaterowani w hotelu Adrar:

Klatka schodowa w hotelu Adrar. Imilchil. Maroko.

Jest już trochę późno – trudno liczyć na dobre światło. Zostawiam bagaże i dość szybkim krokiem udaję się na najbliższe wzniesienie, żeby złapać ostatnie promienie słońca:

Atlas. Okolice Imilchil. Maroko.

Igor sprawdza wysokość. Jesteśmy na 2232 metrach n.p.m. Jest zimno. Pora wracać na kolację. Do jutra.

Komentarze: skomentuj tę stronę